پرهيز از مثبت يا منفی ‌گرايی مطلق

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار رؤسای قوای مجریه، مقننه و قضائیه، رئیس مجلس خبرگان،‌ اعضای هیئت وزیران، نمایندگان مجلس، مسئولان دستگاه‌ها و سازمان‌های مختلف، ائمه‌ی جمعه و نمایندگان ولی‌فقیه در استان‌ها و فرماندهان ارشد نیروهای مسلح، در سخنان بسیار مهمی با اشاره به شرایط بسیار فوق‌العاده و بی‌سابقه‌ی منطقه و جهان، به تبیین شرایط و جایگاه فعلی كشور با درنظرگرفتن نقاط قوت و ضعف پرداختند و تاكید كردند «در بررسی شرایط كشور، باید هم نقاط مثبت و هم نقاط منفی در كنار یكدیگر دیده شوند و از منفی‌گرایی یا مثبت‌گرایی مطلق پرهیز شود».

ایشان در همین رابطه افزودند:
«البته در این نگاه كلی، بایستی واقع‌بینانه نگاه كنیم. خودمان را نبایستی دچار خطا بكنیم. یك‌سو نگری نكنیم. نقاط مثبتی داریم، نقاط منفی‌ای هم داریم. هر دو را ببینیم. غلبه‌دادن نگاه منفی خلاف واقع‌بینی است، موجب ناامیدی است. نقطه‌ی مقابلش هم همینجور است: یعنی غلبه‌دادن نگاه مثبت، بدون دیدن نقطه‌ی منفی، این هم گمراه‌كننده است، موجب یك رضایتی می‌شود در انسان كه احیاناً این رضایت، رضایت كاذب است؛ این هم درست نیست. نقاط منفی را هم باید در كنار نقاط مثبت دید.

اولین نقطه‌ی مثبت نظام و نقطه‌ی قوت نظام، این است كه نظام ثابت كرده است كه توانایی غلبه‌ی بر تهدیدها را دارد؛ این خیلی چیز مهمی است. ما در طول این سی و دو سال، تهدیدهای فراوانی داشتیم: تهدید سیاسی، تهدید امنیتی، تهدید نظامی،‌ تهدید اقتصادی؛ لازمه‌ی این تهدیدها این بوده است كه نظام ضربه بخورد، آن‌ها البته می‌خواستند ساقط كنند نظام را، حالا این دور از دسترسشان بود، لااقل نظام را عقب نگه دارد، كشور را عقب نگه دارد. نظام بر همه‌ی این تهدیدها غلبه پیدا كرده. به نظر من نقطه‌ی قوت درجه‌ی اول نظام این است.

دوم: اعتماد میان مردم و نظام. كمتر نظامی در دنیا وجود دارد كه مردمش نسبت به آن نظام حكومتی، اعتمادی را كه مردم ایران نسبت به نظام جمهوری اسلامی دارند، داشته باشند؛ كمتر كشوری است.

سوم: پیشرفت در شرایط تحریم. یكی از نقاط مهم قوت كشور این است. ما در سخت‌ترین شرایط تحریم، كشور پیشرفت كرده. پیشرفت در اعتماد به نفس ملی: امروز ما به خصوص جوان‌هایمان اعتماد به نفسشان از ده سال پیش، از بیست سال پیش بیشتر است. درست گفتند ایشان، بنده این را اطلاع دارم، در زمینه‌های علمی، هركاری كه زیرساخت آن در كشور موجود باشد، جوان‌هایمان آماده هستند انجام بدهند. یعنی هیچ چیزی نیست كه ما به جوان‌های دانشمندان بگوییم این را دنبال كنید و این‌ها بعد از اندكی نتوانند؛ مشروط بر اینكه زیرساختش موجود باشد. یك چنین وضعی ما بحمدالله داریم. كارهای عمرانی گسترده‌ای كه در كشور انجام گرفته. پیشرفت این‌هاست. در این زمینه‌ها پیشرفت‌های خیلی زیادی داشتیم.

چهارم، از نقاط مثبت: اعتبار بین‌المللی. بنده موافق نیستم با این نظر كه امروز وضع ما از لحاظ بین‌المللی وضع منفی است؛ به هیچ وجه. این هم گاهی شنیده می‌شود، گفته می‌شود در بعضی از اظهارات. نخیر، ما وضعمان امروز از لحاظ بین‌المللی بسیار خوب است. امروز، جمهوری اسلامی به عنوان یك كشور محترم، اثرگذار، معتبر، متنفذ در دنیا،‌ در فضای سیاست بین‌المللی شناخته شده است.

نقطه‌ی روشن دیگر، مساله‌ی ثبات كشور است. این همه توطئه، این همه دسیسه… البته ثبات غیر از ركود است. ما ركود نداریم، حركت داریم، پیشرفت داریم، جوشش داریم در كشور، اما نظام،‌ نظام ثابت و مستقری است.

اما نقاط ضعف هم داریم. اگر نقاط منفی را نبینیم، ضعف‌های خودمان را نشناسیم، یقیناً ضربه خواهیم خورد.
نقاط ضعف ما، هم در زمینه‌های اقتصادی است،‌ هم زمینه‌ی فرهنگی است، خطاها داشتیم، ضعف‌ها داشتیم. بر بعضی از چالش‌ها نتوانستیم غلبه كنیم؛ این واقعیتی است. حتی در همان تهدیدهایی كه مستقیماً از طرف دشمن است،‌ اگر ما ضربه‌ای خوردیم، تقصیر خود ماست. كوتاهی‌های خود ماست، تقصیر خود ماست.

یك جاهایی طبق وظیفه عمل نكردیم؛ یك جاهایی مراقبت‌هایی كه باید انجام بدهیم، انجام ندادیم؛ یك جاهایی دلبستگی‌های خودمان را زیر پا نگذاشتیم؛ منجر شده به اشكالاتی، این هم باید در نظر داشته باشیم. به چیزهایی كه باید از آن پرهیز كرد و بر حذر بود، سرگرم شدیم: به منازعات سیاسی، به مشاجرات؛ این‌ها نقاط ضعف است. به رفاه‌طلبی سرگرم شدیم، به منش‌های اشرافی‌گری سرگرم شدیم. غفلت از روحیه‌ی جهادی و ایثار؛ گاهی این‌ها را داشتیم. غفلت از تهاجم فرهنگی دشمن، غفلت از دركمین‌بودن دشمن؛ مواردی از این چیزها غفلت كردیم. غفلت از نفوذ دشمن در فضای رسانه‌ای كشور، بی مبالاتی نسبت به حفظ بیت‌المال؛ این‌ها گناهان ماست، این‌ها نقاط ضعف ماست. میل به رفتارهای قبیله‌ای در میدان سیاست، در میدان اقتصاد. در زمینه‌ی اقتصاد خوب فعالیت‌های زیادی شده با ارزش هم هست، اما مسئله‌ی اشتغال حل‌نشده است، مسئله تورم حل‌نشده است، مسئله فرهنگ كار حل‌نشده است، مسئله‌ی ساعات مفید كار حل‌نشده است؛ باید فرهنگ كار در كشور یك جوری باشد كه مردم كار را عبادت بدانند؛ هر یك ساعت كار را با شوق، بیفزایند بر مدت و مقدار كاری كه انجام می‌دهند. باید كار كرد؛ با بی‌كاری و بی‌میلی به كار و تنبلی و وادادگی، كشور پیش نخواهد رفت.

نقاط قوت امیدهای ما را افزایش می‌دهد، ظرفیت‌ها را به ما نشان می‌دهد؛ نقاط منفی، اولویت‌ها را به ما نشان می‌دهد كه چه كار باید بكنیم.»

منبع: khamenei.ir