دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

 اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ
خدایا بگشا به رویم در این ماه درهاى فضلت

وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَکاتِکَ
و فرود آر برایم در آن برکاتت را

وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِکَ
و توفیقم ده در آن براى موجبات خوشنودیت

واسْکِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِکَ
و مسکنم ده در آن وسط‌هاى بهشت

یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین.
اى اجابت کننده خواسته‌ها و دعاهاى بیچارگان.

شرح دعا از زبان مرحوم آیت‌الله مجتهدی

اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ

 در این دعا از خداوند خواستاریم که درب‌های فضل و کرم خود را بر روی ما بگشاید، حال می‌خواهیم بدانیم که منظور از ابواب (دربها) چیست؟

اگر به ظاهر آن نظر اندازیم می‌بینیم که ابواب همان موانعی هستند که برای واردشدن به مکان‌های مورد نظر نیاز به فتح و گشودن آنها داریم که برای فتح و گشودن آنها نیز نیاز به مفتاح و کلید داریم آن هم کلیدی که مخصوص درب مورد نظر باشد، چرا که اگر کلید هر درب در جای خود قرار نگیرد آن درب گشوده نمی‌شود، مگر اینکه شاه‌کلید داشته باشیم که آن کلیدی است که تمام دربها را می‌گشاید.

 اگر به بطن آن نظر کنیم منظور از ابواب (دربها) همان دربها و ورودی‌هایی است که بر اساس رضا و خشنودی خداوند و یا خشم و غضب او باز می‌گردد،

به فرض مثال: هنگامی که بنده‌ای گناه و معصیتی در برابر پروردگار خویش انجام می‌دهد، آنگاه است که آن معصیت و گناه سبب گردیده است تا یکی از درب‌های خشم و غضب الهی بر روی او باز گردد که کلید بازشدن این درب انجام آن گناه می‌باشد.

برای آنکه مختصراً از فضل الهی صحبت به میان آوریم اشاره می‌نماییم به دو آیه از قرآن کریم

« وَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّیطَانَ إِلَّا قَلِیل» (نساء /83)

یعنی: «و اگر فضل و رحمت الهی شامل حال شما نبود، همانا جز اندکی همه از شیطان پیروی می‌کردید».

«فَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِینَ» (بقره/64)

یعنی: پس اگر فضل و رحمت خداوند شامل حال شما نبود البته در شمار زیانکاران عالم بودید.

 همانطوری که در آیه اول مشاهده می‌نماییم خداوند (عزوجل) می‌فرماید: اگر فضل و رحمت خداوند شامل حال شما نبود، جز اندکی همه از شیطان پیروی می‌نمودید، و این را می‌دانیم که پیروی از شیطان برابراست با ضلالت و گمراهی و ورود به خشم و غضب الهی؛ و فضل خداوند، توفیق و عنایتش به بندگان و راهنمایی آنان به سوی عبادت و اطاعتش می‌باشد.

 « یَهْدی مَنْ یَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ» (یونس/25)

یعنی: (خداوند) هرکه را بخواهد به راه مستقیم هدایت می نماید،

به طوری که در قرآن می فرماید: «وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ”» (بقره/168)

یعنی: و از وسوسه‌های شیطانی پیروی نکنید، به درستی که او برای شما دشمنی آشکار است

و در آیه دوم که می‌فرماید: اگر فضل و رحمت خداوند بر بندگانش نبود و آنها را هدایت نمی‌نمود، به حقیقت که آنان از شیطان پیروی نموده و مورد غضب الهی واقع می‌شدند و دوزخ بر آنان واجب می‌گشت و در حالی که از زیانکاران شده بودند چراکه «ان الانسان لفی خسر»(عصر/2)

یعنی: ” به درستی که انسان در خسران و زیان است”‌.

پس فضل خداوند به بندگانش همان هدایت به صراط مستقیم است هدایتی که درب‌های رحمت و بخشش خداوند را بر روی بندگانش می‌گشاید که ما نیز در این روز از خداوند می‌خواهیم که ابواب فضل و رحمتش را بر روی ما بگشاید.

 و انزل علی فیه برکاتک

 و در این روز بر من برکاتت را نازل فرما. در اول دعا از خداوند درخواست نمودیم که دربهای فضل و رحمتش را بر روی ما بگشاید، زیرا هنگامی که درب‌های فضل و رحمت او بر روی بندگان گشوده شود؛

آنگاه است که برکات و رحمات الهی بر سر بندگان فرود می‌آید که اگر بخواهیم به آن برکات اشاره نماییم آنها را به دو دسته تقسیم می کنیم:

برکات مادی و برکات معنوی، که برکات مادی شامل جمیع نعمت‌هایی است که انسان از آنها به عنوان مایحتاج زندگی خود استفاده می‌نماید مثل (آب، میوه جات، سبزیجات و…) و برکات معنوی شامل نعمت‌هایی است که انسان از آنها به عنوان راه و وسیله‌ای برای تقرب به ذات اقدس الهی استفاده می‌کند مثل (توبه، استغفار، ذکر، دعا و…) که ما نیز از خداوند در این روز می‌خواهیم که برکاتش را بر سر ما بباراند.

 وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ

 خدایا من را به اموری که مورد رضای توست موفق بدار، اهل دعا و دستگیری از دیگران باشم.کاری بکنم که خدا از من راضی بشود.

با توجه به آیات و روایات رضایت خداوند در این است که بنده مومن از دستورات خداوند و رسولش اطاعت نموده و در انجام آنها قصور نورزد « وَ اَطیعوالله وَ الرَّسول لَعَلَّکُم تُرحَمون» (آل عمران/132)

یعنی: “و از حکم خدا و رسول او فرمان برید، باشد که مشمول رحمت و لطف خداوند گردید”.‌

و به صورت جامع تر انجام واجبات و ترک محرمات الهی است که موجبات رضایت الهی را از بندگان خویش فراهم می سازد.

تا به درجه «رضی الله عنهم و رضوانه ذلک الفوزالعظیم»

یعنی: “خداوند از آنان راضی است و آنان از پروردگار خویش که این رستگاری عظیم است»‌ دست یابند که ما نیز از خداوند در این روز خواستاریم که ما را موفق بدارد تا اینکه به رضا و خشنودی او دست یابیم.

 وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِکَ

 خدایا من را در وسط بهشت ساکن کن، شاید وسط بهشت محل سکونت اولیایالهی است که آن را از خدا درخواست می‌کنیم. همان طور که می دانیم خداوند در قرآن می‌فرماید: « إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ…»‌ (بقره/186)

یعنی: هنگامی که بندگان من از تو در مورد من سئوال می‌کنند، بگو که من نزدیک (آنها هستم) و اجابت می‌کنم دعای کسانی را که مرا می‌خوانند و از من درخواست می‌کنند.

پس ما نیز در این روز از خداوند خواستاریم که ما را از خشم و غضب خود دور ساخته و به بهشت برینش که سرچشمه رضایت اوست، داخل سازد.

«یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّین»؛ ای خدایی که دعای مضطرین را اجابت می کنی، دعاهای امروز را در حق من مستجاب کن.